ΒΕΡΟΛΙΝΟ, 1η Μέρα

Το πώς ξεκίνησε η φετινή Berlinale
Αν η καλοσύνη των ξένων ήταν το πραγματικά απαιτούμενο εδώ, θα χαρακτηρίζαμε την ταινία έναρξης της 69ης Berlinale, “The Kindness of Strangers” της Λόνε Σέρφιν, “ένα γράμμα αγάπης προς τη Νέα Υόρκη”. Aπό την άλλη, δεν μπορούμε και να μην τη χαρακτηρίσουμε “αποτυχημένη” (εξάλλου, όλοι αυτό κάνουν από χθες). Ένα κακέκτυπο, βασικά, γνωστών ταινιών με σπονδυλωτές ιστορίες, όπως το “Αγάπη είναι...” (καθόλου τυχαία μάλλον, παίζει και εδώ ο Μπιλ Νάι). Η Δανέζα σκηνοθέτις, πρώην μέλος του Δόγματος, δεν κατάφερε  να δημιουργήσει “πραγματικούς” χαρακτήρες, όπως είχε κάνει στο “Μια Κάποια Εκπαίδευση” ή “Τα Μαθήματα Ιταλικών γι' Αρχάριους” - αντίθετα, φόρτωσε τους αντί-ηρωες της με όλα τα κλισέ που θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος για τους μη προνομιούχους κατοίκους του Μεγάλου Μήλου. Το αποτέλεσμα, μια ταινία που δεν αφορά κανέναν και που απέσπασε ένα τουλάχιστον χλιαρό χειροκρότημα στη δημοσιογραφική προβολή το πρωί, αλλά και στην επίσημη πρεμιέρα το βράδυ, παρουσία της σκηνοθέτιδος και των πρωταγωνιστών της. Αλλά, εντάξει. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα σημαντικό κινηματογραφικό φεστιβάλ ξεκινάει με κακή ταινία (ας θυμηθούμε “Τα Φαντάσματα του Ισμαήλ” για τα 70 χρόνια του φεστιβάλ Καννών) και, όπως και να 'ναι, χθες το βράδυ τίποτα δεν μπορούσε να επισκιάσει την πανηγυρική ατμόσφαιρα στο Berlinale Palast, όπου παρευρέθηκε, μεταξύ άλλων, σύσσωμη η φετινή κριτική Επιτροπή (Σάντρα Χόλερ, Σεμπάστιαν Λέλο, Τζάστιν Γιανγκ, Ραζέντρα Ρόι, Τρούντι Στάιλερ), με πρόεδρο τη Ζιλιέτ Μπινός, καθώς βέβαια και ο επί 18 χρόνια διευθυντής του φεστιβάλ Πίτερ Κόσλικ, ο οποίος αποσύρεται (μάλλον ακούσια...) του χρόνου.

Ο Χάρβεϊ
Όσο για την Μπινός, στη Συνέντευξη Τύπου νωρίτερα, έκανε μια εκτενή αναφορά στον Χάρβι Γουάϊνστιν, πως τιμωρήθηκε πια αρκετά σε κοινωνικό επίπεδο και πως τώρα είναι η σειρά της Δικαιοσύνης, πως ήταν ένας εξαίρετος παραγωγός πως η ίδια δεν βίωσε ποτέ κάτι παράξενο στη διάρκεια των γυρισμάτων του “Άγγλου Ασθενή” και του “Chocolat”, αλλά και πως καταλαβαίνει βέβαια όλες εκείνες τις γυναίκες που παρενοχλήθηκαν από τον πρώην μεγαλοπαραγωγό. Αναφέρθηκε επίσης στον αρκετά μεγάλο αριθμό γυναικών σκηνοθετών στο φετινό Διαγωνιστικό Τμήμα: “Ο Πίτερ Γκόσλικ μου είπε πως δεν επέλεξε τις συγκεκριμένες ταινίες επειδή είναι φτιαγμένες από γυναίκες, αλλά επειδή, απλά, είναι σπουδαίες. Αυτό το θεωρώ ένα μεγάλο βήμα. Δέκα χρόνια πριν, δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα”.

Ισότητα εδώ και τώρα
Όχι, δεν ήταν. Και για να το τονίσουν αυτό, οι διοργανωτές της Berlinale δεσμεύτηκαν φέτος, ακολουθώντας το παράδειγμα των Καννών, της Βενετίας, και άλλων μεγάλων διεθνών κινηματογραφικών φεστιβάλ, να υπογράψουν σύμβαση για την ισότητα των φύλων (την περίφημη, πια, “Gender-Parity Pledge”).