Βερολίνο, 7η Μέρα

Κραυγές στη σιωπή

Με Χαβιέρ Μπαρδέμ, Σάλμα Χάγιεκ, Ελ Φάνινγκ, Σάλι Πότερ έκλεισε η χθεσινή, έβδομη μέρα του φεστιβάλ. Όλοι τους παρόντες για την επίσημη πρεμιέρα του “The Roads Not Taken”, ακόμα μιας ταινίας που η Σάλι Πότερ έφερε στην Berlinale μετά το “The Party” το 2017. Με σενάριο βασισμένο σε κάποια δικά της βιώματα, η βρετανίδα σκηνοθέτης εδώ δείχνει να χάνει τα όρια που διαχωρίζουν την καλλιτεχνική δημιουργία από μια μάλλον ερασιτεχνική προσπάθεια προσωπικής εκτόνωσης. Οι πρωταγωνιστές, από τον Χαβιέρ Μπαρδέμ που μονολογεί ακαταλαβίστικα σε όλη τη διάρκεια της ταινίας (χαμένος μέσα σε οράματα του παρελθόντος, ιστορίες απώλειας και σκόρπιες αναμνήσεις που περιλαμβάνουν και μερικές από ένα ελληνικό νησί), μέχρι τη Σάλμα Χάγιεκ, μια παλιά του αγάπη με την οποία τους δένει ένα κοινό τραγικό συμβάν, τη Λόρα Λίνεϊ, που παίζει τη χωρισμένη γυναίκα του, και την Ελ Φάνινγκ, που υποδύεται τη μονάκριβη κόρη του και τη μόνη που φαίνεται να νοιάζεται πραγματικά γι' αυτόν, όλοι τους ρέπουν προς το μελοδραματισμό και την υπερβολή.

Κρίμα, γιατί το φιλμ είχε όλα τα φόντα  να σε συγκινήσει πραγματικά, ειδικά στην πρώτη πολλά υποσχόμενη σκηνή, αλλά κι όσο ξεδιπλωνόταν η πλοκή, με την ουσία των θεμάτων γύρω από τα οποία χτίστηκε, την ανιδιοτελή αγάπη, την απώλεια, τις χαμένες προσδοκίες, τους ανεκπλήρωτους σκοπούς, το πένθος, την εξιλέωση.

Βερολίνο, ώρα μηδέν

Νωρίτερα είχε προβληθεί, πάντα στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα, ο remastered επίλογος του θρυλικού “Berlin Alexanderplatz” από τον Ράινερ Βέρνερ Φαμσπίντερ, ταινία που  άλλοι χαρακτήρισαν μέτρια και άλλοι εκείνη που θα πάρει τη φετινή Χρυσή Άρκτο, ενώ ποικίλες αντιδράσεις δημιούργησε και η προβολή του “DAU. Natasha”, μιας προκλητικής, τολμηρής ιστορίας με θέμα τη δίψα για τη δύναμη αλλά και την αληθινή αγάπη, όλα αυτά μέσα σ' ένα Σοβιετικό Ινστιτούτο όπου διεξάγονται πειράματα.

Σε δουλειά να βρισκόμαστε

Και μπορεί να έχει αδειάσει ήδη από τους μισούς δημοσιογράφους η Berlinale, αλλά τα τμήματα συνεχίζουν τις προβολές τους κανονικά. Το ίδιο και τα αφιερώματα και οι παράλληλες εκδηλώσεις, όπως η ανοιχτή συζήτηση με την Έλεν Μίρεν, που είναι άλλωστε η φετινή αποδέκτης της τιμητικής Χρυσής Αρκούδας του φεστιβάλ ή οι, επίσης ανοιχτές για το κοινό, συζητήσεις μεταξύ διάσημων σκηνοθετών που έρχονται όλα αυτά τα χρόνια εδώ (με γενικό τίτλο “On Transmission”), καθώς και μια φωτογραφική έκθεση όπου αποτυπώνεται η ιστορία του φεστιβάλ.

Κι επειδή δεν θα μπορούσε να λείπει η Τίλντα Σουίντον από ένα φεστιβάλ στο οποίο έχει σταθερή παρουσία τα τελευταία πέντε χρόνια τουλάχιστον, είναι η αφηγήτρια στην τελευταία ταινία του Γιόχαν Γιοχάνσον, “Last and First Men”.