Μέρα 7η

Το banshee, σύμφωνα με την ιρλανδέζικη μυθολογία, είναι ένα γυναικείο πνεύμα του οποίου ο θρήνος προειδοποιεί για θάνατο σε ένα σπίτι. The Banshees of Inisherin, η νέα δουλειά του - βραβευμένου με Όσκαρ για το μικρού μήκους Six Shooter και υποψήφιου για το Three Billboards Outside Ebbing, Missouri – Μάρτιν ΜακΝτόνα παραπέμπει εκεί. Αλλά όχι μόνο.

Άλλωστε, μιλάμε γα τον άνθρωπο που μας χάρισε μία από τις πιο αξέχαστες ταινίες, το In Bruges. Εδώ λοιπόν ο Ιρλανδός, μεγαλωμένος στο Λονδίνο, σεναριογράφος, παραγωγός και σκηνοθέτης Μακντόνα αφήνει την Αμερική κι επιστρέφει στις ρίζες του και συγκεκριμένα σε ένα ξεχασμένο από τον κόσμο ιρλανδικό χωριό εν μέσω εμφυλίου πολέμου (βρισκόμαστε στα 1923). Εκεί, δυο κολλητοί φίλοι θα φθάσουν μέχρις εσχάτων, όταν ο ένας από τους δύο ξαφνικά ένα πρωινό σταματήσει να μιλάει στον άλλον. 

Ο Μακντόνα ξαναβρίσκει σε αυτήν την κατάμαυρη κωμωδία, με έντονα στοιχεία δράματος, τους δύο αγαπημένους του ηθοποιούς από το In Bruges, Κόλιν Φάρελ και Μπρένταν Γκλίζον και τους αφήνει ελεύθερους να ξεδιπλώσουν το αστείρευτο ερμηνευτικό ταλέντο τους. Άνισο σεναριακά κάποιες φορές, το The Banshees ωστόσο είναι μια ταινία που δεν μοιάζει με άλλη, όπως άλλωστε όλες οι άλλες του Μακντόνα, κι αν σου αφήνει στο τέλος μια γλυκόπικρη γεύση και μια αίσθηση ανικανοποίητου είναι γιατί με αυτόν τον σκηνοθέτη μιάμιση ώρα κινηματογραφικής απόλαυσης δεν είναι ποτέ αρκετή. 

Μια ταινία, τώρα, που μου άρεσε πολύ στο φετινό φεστιβάλ εκτός Διαγωνιστικού Προγράμματος ήταν το Master Gardener του Πολ Σρέιντερ, ένα ερωτικό δράμα, με στοιχεία θρίλερ, με πρωτότυπο σενάριο (ένας πρώην ναζί και πληροφοριοδότης της αστυνομίας βρίσκει καταφύγιο στο ιστορικό κτήμα Gracewood Gardens και μεταμορφώνεται σε ευσυνείδητο κηπουρό), με τους Τζόελ Έτζερτον, Σιγκούρνι Γουίβερ και τη νεοφερμένη Κουίντεσα Σουίντελ. Είναι το τρίτο σε μια άτυπη τριλογία, που ξεκίνησε με το First Reformed, με πρωταγωνιστή τον Ίθαν Χοκ και το The Card Counter με τον Όσκαρ Άιζακ, και τα τρία με επίκεντρο έναν μοναχικό χαρακτήρα, που ο Σρέιντερ περιέγραψε σε μια πρόσφατη συνέντευξη σαν τον «μοναχικό άνδρα» ή «τον άνθρωπο σε ένα δωμάτιο» - ένα αρχέτυπο δηλαδή που ο Αμερικανός σκηνοθέτης εξερευνά από τότε που έγραψε τον χαρακτήρα του Τράβις Μπικλ (Ρόμπερτ ντε Νίρο) στον Ταξιτζή. 

Πάντως, ο παλαίμαχος Σρέιντερ απολαμβάνει τα τελευταία χρόνια μια αναγέννηση της καριέρας του, με το Master Gardener να είναι η τρίτη διαδοχική ταινία του που έκανε πρεμιέρα στη Βενετία μετά τα άλλα δύο της τριλογίας, ενώ πριν από λίγες μέρες παρέλαβε και τιμητικό Λέοντα για το σύνολο της καριέρας του εδώ στη Βενετία.