Κάννες, 1η Μέρα
Το επετειακό 75ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών ξεκίνησε επεισοδιακά, αφού ο επικεφαλής του, ο Τιερί Φρεμό, κατά τη διάρκεια της συνάντησης του με δημοσιογράφους το απόγευμα της Δευτέρας, κατηγορήθηκε πως το φεστιβάλ επιχειρεί να λογοκρίνει τον Τύπο, κι αυτό λόγω μιας συνέντευξης που παραχώρησε λίγες εβδομάδες πριν σε διεθνές έγκυρο έντυπο και για της οποίας το περιεχόμενο απαίτησε να προεγκριθεί από τον ίδιο (κάτι που όμως συνηθίζεται στη Γαλλία).
Άλλο “αγκάθι” σ εαυτήν την πρώτη συνάντηση, ήταν το θέμα της μειωμένης σε σύγκριση με πέρυσι εκπροσώπησηςς γυναικών καλλιτεχνών, με τον Φρεμό να υπερασπίζεται τις επιλογές της ομάδας του λέγοντας πως το ποσοστό εκπροσώπησης 25% στα διαγωνιστικά τμήματα φέτος είναι ένας “καλός” αριθμός, δεδομένου ότι από τις ταινίες που προτάθηκαν, μόνο ένα χαμηλό ποσοστό αντιπροσώπευε το γυναικείο φύλο.
Το πραγματικό σκάνδαλο του φεστιβάλ πάντως μέχρι στιγμής είναι το περιβόητο, ήδη, σύστημα αυτόματης κράτησης εισιτηρίων, που εγκαινιάσθηκε πέρυσι και στις Κάννες και στη Βενετία, λόγω πανδημίας. Πέρυσι λειτούργησε εξαιρετικά, γιατί ελάχιστοι είχαν παρευρεθεί (υπενθυμίζω πως το φεστιβάλ Καννών έγινε τον Ιούλιο, αντί για τον Μάιο). Φέτος όμως, και μετά από δυο χρόνια αποχής, βρίσκονται οι πάντες εδώ, με αποτέλεσμα το ειδικό σάιτ να “πέφτει” αρκετές φορές μέσα στη μέρα.
Βρισκόμαστε βέβαια ακόμα στην αρχή. Και μιλώντας για αρχή, η ταινία έναρξης ήταν το Final Cut/Coupez! του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη Μισέλ Χαζαναβίσιους, ένα ριμέικ του ιαπωνικού καλτ φιλμ του 2017, One Cut of the Dead, και το οποίο αρχικά ξετυλίγεται ως μια ταινία ζόμπι χαμηλού προϋπολογισμού, για να εξερευνήσει στη συνέχεια στα παρασκήνια τις ζωές του σκηνοθέτη, των μελών του συνεργείου και των ηθοποιών. Τα πρώτα είκοσι λεπτά “επίτηδες δεν είναι καλά”, όπως δήλωσε κι ο Γάλλος σκηνοθέτης εδώ στην Κρουαζέτ λίγο νωρίτερα. «Ήταν περίεργο: Πέρασα 30 χρόνια προσπαθώντας να βελτιώσω τη δουλειά μου και τώρα έπρεπε να κάνω το αντίθετο. Έπρεπε να φτιάξω κάτι που δεν ήταν καλό. Είναι μια αποτυχημένη ταινία. Ο σκηνοθέτης προσπαθεί να κάνει μια ταινία B και πράγματα συμβαίνουν και τελικά κάνει μια ταινία C ή μια ταινία D."
Στο κόκκινο χαλί, πάντως, στο οποίο πόζαραν όλοι χωρίς μάσκες, σαν να ήταν ο COVID-19 μια μακρινή ανάμνηση, τόσο ο ίδιος όσο και οι πρωταγωνιστές του, Μπερενίς Μπεζό και Ρομέν Ντιρίς αποθεώθηκαν (το ίδιο συνέβη και μετά την προβολή της ταινίας). Μεταξύ των σταρ που ανέβηκαν χθες τα διάσημα σκαλιά βρίσκονταν ο Πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Βενσάν Λιντόν, τα μέλη Ασγκαρ Φαραντί, Ρεμπέκα Χολ, Τζεφ Νίκολς, Χοακίμ Τρίερ και Νούμι Ραπάς, η βραβευμένη με Όσκαρ Τζούλιαν Μουρ, η οποία και “άνοιξε” επίσημα το φεστιβάλ από σκηνής, η Εύα Λονγκόρια και η πρωταγωνίστρια του No Time to Die, Λασάνα Λιντς.
Χθες επίσης οι Κάννες απένειμαν τον τιμητικό τους Χρυσό Φοίνικα στον Φόρεστ Γουίτακερ, ο οποίος και τον παρέλαβε κατά την τελετή έναρξης. (Ο Γουίτακερ κέρδισε στο παρελθόν το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο φεστιβάλ για την ερμηνεία του στο Bird του Κλιντ Ίστγουντ).
Αλλά ο μεγάλος “σταρ” της βραδιάς ήταν ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που μέσω βίντεο υπενθύμισε την πραγματική κατάσταση εκεί έξω:«Είμαι σίγουρος ότι ο δικτάτορας θα χάσει», είπε κάποια στιγμή, αναφερόμενος στον Βλαντιμίρ Πούτιν και βέβαια τον Δικτάτορα του Τσάρλι Τσάπλιν.
Χριστίνα Μπίθα