Κάννες, Ενδέκατη Μέρα

Σοκ
Η φράση μιας συναδέρφου συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο την αντίδραση του συνόλου σχεδόν των δημοσιογράφων στο "Mektoub My Love: Intermezzo" του Αμπντελατίφ Κεσίς (στο Διαγωνιστικό!): “Σπάνια εύχομαι να πεθάνω βλέποντας ένα φιλμ. Ήταν σίγουρα μια από αυτές τις φορές”. Η δεύτερη ταινία της τριλογίας του κατόχου Χρυσού Φοίνικα για τη “Ζωή της Αντέλ”, με θέμα τη ζωή μια παρέας Γάλλων στην πόλη Σετ στον νότο της Γαλλίας είναι τόσο κακή που το “Mektoub, My Love: Canto Uno”, το πρώτο μέρος, συγκριτικά είναι αριστούργημα.

Ο φετιχισμός του Κεσίς για τους γυναικείους...ποπούς δεν ήταν ποτέ τόσο εμφανής όσο εδώ: Τρεις ώρες (στην κυριολεξία) παρακολουθούμε την παρέα να διασκεδάζει και να χορεύει σε ένα κλαμπ, με συνεχή close ups στην...πίσω πλευρά των κοριτσιών, ενώ το αποκορύφωμα είναι μια δεκατριάλεπτη graphic σκηνή σεξ στην τουαλέτα με πρωταγωνίστρια και πάλι την Οφελί Μπο. Αν κάτι λέει αυτό, η Μπο εμφανίστηκε μεν στο κόκκινο χαλί, αλλά εξαφανίστηκε από την αίθουσα λίγο πριν το τέλος της προβολής, ενώ ήταν απούσα και από τη συνέντευξη Τύπου της επόμενης μέρας, ο δε Κεσίς απέφευγε, όχι και πολύ ευγενικά, τις ερωτήσεις σχετικά με οτιδήποτε την αφορούσε.

Φως
Στον αντίποδα, ευτυχώς, υπήρχε “Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς”, ένα 8λεπτο αριστούργημα με θέμα την ξαφνική έλξη μεταξύ δυο ξένων, στο πουθενά, ένα βράδυ - το τέταρτο μικρού μήκους φιλμ του Βασίλη Κεκάτου, που είναι και η μόνη ελληνική συμμετοχή φέτος στις Κάννες.

Είδαμε και το “Roubaix, Une Lumiere” (με τον εντελώς αποπροσανατολιστικό αγγλικό τίτλο “Oh, Mercy”) του Αρνό Ντεπλεσέν. Αν μας απογοήτευσε με τα “Φαντάσματα του Ισμαήλ” δύο χρόνια πριν εδώ, ο ιδιοσυγκρασιακός Γάλλος σκηνοθέτης φέτος έκανε κάτι ρεαλιστικό, τρυφερό κι ανθρώπινο, όπως ακριβώς δηλαδή είναι κι ο κεντρικός του χαρακτήρας, Επιθεωρητής Νταούντ (ένας έξοχος Ροσντί Ζεμ), γέννημα-θρεμμα της πόλης Ρουμπαί στον γαλλικό Βορρά, που προσπαθεί πάντα να βρει το καλό σ' εκείνους που παρανομούν, όπως η Μαρί (Σάρα Φορεστιέ) και η Κλοντ (Λέα Σειντού). Ο Ντεπλεσέν και ο Ζεμ μας έδωσαν μια από κοινού αποκλειστική τηλεοπτική συνέντευξη, η οποία θα δημοσιοποιηθεί όταν το “Roubaix, Une Lumiere” θα προβληθεί στις αίθουσες, σε διανομή One from the Heart, καθώς και στα κινηματογραφικά κανάλια της COSMOTE TV.

Σλάι για πάντα
Και μπορεί η Τερέζα Μέι να παραιτήθηκε χθες, αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία – γιατί, πως να δώσεις, όταν έχεις τον Ράμπο αυτοπροσώπως στις Κάννες; Το τελευταίο “rendez-vous” των φετινών Καννών ήταν με τον Σιλβέστερ Σταλόνε κι όπως ήταν φυσικό έγινε το αδιαχώρητο στην αίθουσα Debussy για να τον δουν και να τον ακούσουν όλοι, ευδιάθετο, πάντα σε φόρμα, να μιλάει με ειλικρίνεια και χιούμορ για τη ζωή του και την καριέρα του (το φεστιβάλ τον τίμησε φέτος με την προβολή της ψηφιακά αποκατεστημένης κόπιας του “Ράμπο”).