Κάννες, Δεύτερη Μέρα

Bacurau

Ένα πρωί, οι λιγοστοί κάτοικοι ενός χωριού στα βάθη της βραζιλιάνικης υπαίθρου ανακαλύπτουν πως το χωριό τους έχει σβηστεί από τον χάρτη – στην κυριολεξία, τουλάχιστον ψηφιακά. Μετά, ότι δεν έχουν σήμα στο κινητό τους. Και λίγο αργότερα ξεκινά ένας κύκλος αίματος α-λα Σέρτζιο Λεόνε που έχει σχέση με τον διεφθαρμένο δήμαρχο και τη συμφωνία του με γκρουπ πλούσιων Αμερικανών για ένα σαφάρι, όπου θηράματα είναι οι ανεπιθύμητοι κάτοικοι αυτού του χωριού, μόνο που τα θηράματα – και με τη βοήθεια ενός ψυχοτροπικού χαπιού – μετατρέπονται στους κυνηγούς.

Ο Βραζιλιάνος σκηνοθέτης Κλέμπερ Μεντόσα Φίλο που είχε έρθει στις Κάννες το 2016 με το εξαιρετικό “Aquarious” και ο σταθερός συνεργάτης του Χουλιάνο Ντορνέλες που εδώ αναλαμβάνει χρέη συν-σκηνοθέτη, προσπαθούν να στριμώξουν σε σχεδόν δυόμισι ώρες τη θεωρία τους για ένα δυστοπικό μέλλον όσον αφορά στην πατρίδα τους, πότε πετυχημένα και πότε όχι. Το σίγουρο είναι πως το “Bacurau” σε κρατάει από την αρχή ως το τέλος, κάτι που οφείλεται και στους ηθοποιούς του, από τη Σόνια Μπράγκα και την Μπάρμπαρα Κόλεν –  που έπαιζαν και στο “Aquarious” – μέχρι τον πάντα “ψαρωτικό” Ούντο Κίερ.

Οι Άθλιοι

Δεύτερη ενδιαφέρουσα ταινία χθες στο Διαγωνιστικό ήταν το “Les Miserables”, μια μοντέρνα κινηματογραφική παραβολή του κλασσικού μυθιστορήματος του Βίκτωρος Ουγκό που διαδραματίζεται στο παρισινό banlieu όπου ο Ουγκό το είχε γράψει δύο αιώνες πριν, ενώ το Δεκαπενθήμερο των σκηνοθετών ξεκίνησε χθες με το “Deerskin” του Κουεντίν Ντουπιέ  με τον Ζαν Ντιζαρντέν και την Αντέλ Ενέλ. Ο Κουεντίν  – που υποψιαζόμαστε, αντί για Ντουπιέ θα ήθελε να ονομάζεται Ταραντίνο – ξετυλίγει την πλοκή αυτής της επιτηδευμένης μείξης κωμωδίας-θρίλερ-σπλάτερ γύρω από ένα σουέντ σακάκι με κρόσια (ναι, εκείνο το στυλιστικό φετίχ από τα 80'ς).

Αστέρια στον ουρανό

Από την πρώτη μέρα εδώ όλοι ανακαλύψαμε κάτι περίεργα ασημένια αστέρια να ίπτανται πάνω από το Διεθνές Χωριό – όχι, δεν είναι ιπτάμενοι δίσκοι (όπως φαίνεται να είναι πολύ της μόδας φέτος στις Κάννες εντός οθόνης), αλλά οι υπέροχες installations του καλλιτέχνη Ζαν-Πιερ Νταβίντ (http://aerosculpture.com), με τις οποίες οι Κάννες επέλεξαν να γιορτάσουν την εξηκοστή επέτειο της Αγοράς τους (“Marche du Film”), που παραμένει η πιο σημαντική ανάμεσα στα μεγάλα διεθνή φεστιβάλ.

Μιλώντας για επέτειο, χθες το βράδυ προβλήθηκε (sold-out) ο “Ξέγνοιαστος Καβαλάρης”, πενήντα χρόνια μετά την πρώτη προβολή του εδώ, όπου είχαν παρευρεθεί και οι τρεις πρωταγωνιστές, Τζακ Νίκολσον, Πίτερ Φόντα και Ντένις Χόπερ.

Όχι και το Νόμπελ

Κι επειδή οι Κάννες χωρίς ούτε ένα σκάνδαλο απλά δεν υφίστανται: Από την πρώτη στιγμή που οι διοργανωτές επέλεξαν να δώσουν φέτος τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στον Αλέν Ντελόν, γνωστό για τις σεξιστικές, ακραίες πολιτικές του πεποιθήσεις, άρχισαν οι διαμαρτυρίες σε τέτοιο βαθμό που ώθησαν τον καλλιτεχνικό διευθυντή Τιερί Φρεμό να δηλώσει σε συνέντευξη Τύπου πως “δεν δίνουμε στον Αλέν Ντελόν και το Νόμπελ Ειρήνης”, προκαλώντας ακατάσχετα γέλια στην αίθουσα.