Θεσσαλονίκη, 2η Μέρα

«Είμαι ο Ορέστης Ανδρεαδάκης, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ. Είμαι περίπου 1.80, φοράω λαδί κοστούμι και μια μπλούζα με κάτι παρδαλά σχέδια. Φοράω γυαλιά και τα μαλλιά μου είναι επίσης λίγο παρδαλά. Δεν είναι καθόλου αστείο αυτό που κάνω. Προσδιορίζομαι, διότι υπάρχουν στην αίθουσα και τυφλοί. Διότι η σημερινή προβολή είναι καθολικά προσβάσιμη. Θα υπάρχει ακουστική περιγραφή για τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης και υπότιτλοι για κωφούς και άτομα με προβλήματα ακοής».

Με αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο προλογίστηκε την Παρασκευή το Δοξόμπους, που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1987 κι επέστρεψε στο 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στην πρώτη από τις δύο προβολές καθολικής προσβασιμότητας που πραγματοποιούνται εδώ. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής αναφέρθηκε στην ταινία σαν μία τις πιο γοητευτικές και συναρπαστικές ιστορίες του ελληνικού σινεμά, αλλά και σαν τη πιο αδικημένη ίσως, γι' αυτό και οι συντελεστές φέτος ένιωσαν την υποχρέωση να αποκαταστήσουν αυτήν την αδικία. Μετά την προβολή έγινε κι ένα πολύ ενδιαφέρον Q&A  με τον σκηνοθέτη του Δοξόμπους, Φώτη Λαμπρινό, που ήταν παρών.

Tην Παρασκευή πραγματοποιήθηκε και η προβολή της ταινίας Αστέρω, από το μακρινο 1929, με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής υπόκρουσης που δημιούργησε η Nalyssa Green, στο πλαίσιο της δράσης «Χώρα, σε βλέπω: Ο 20ός αιώνας του ελληνικού σινεμά» της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Να σημειώσω πως αυτό το, καλτ πλέον, βωβό φιλμ του Δημήτρη Γαζιάδη θεωρούταν χαμένο για δεκαετίες, προτού έρθει ξανά στο προσκήνιο χάρη στο επιτυχημένο ριμέικ που έγινε τριάντα χρόνια αργότερα από τον Ντίνο Δημόπουλο με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Η Φαίδρα Βόκαλη, η γενική διευθύντρια της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, προλόγισε την ταινία, επισημαίνοντας πως η συγκεκριμένη προβολή εντάσσεται στο πλαίσιο της δράσης της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου «Χώρα, σε βλέπω: Ο 20ός αιώνας του ελληνικού σινεμά» - μία δράση διάσωσης, αποκατάστασης και μελέτης 40 ταινιών του ελληνικού σινεμά του 20ού αιώνα. Πρόκειται για μια αξιέπαινη πρωτοβουλία, σε συνέχεια παρόμοιων πρωτοβουλιών τα τελευταία χρόνια, και στα βήματα χωρών όπως η Γαλλία που δεκαετίες τώρα προστατεύει, και πολύ σωστά, τις ταινίες της σαν εθνικό θησαυρό.

Κατα τ' άλλα, η διακήρυξη νέων μέτρων για τους ανεμβολίαστους, με ισχύ από τα ξημερώματα του Σαββάτου, δημιούργησε ένα μικρό – ως και μεγάλο – πανικό στους κατοίκους της συμπρωτεύουσας, με αποτέλεσμα να βλέπεις ουρές σχεδόν παντού. Η καλύτερη ουρά πάντως ήταν έξω από το Ολύμπιον – μπορεί τα εισιτήρια να πέφτουν γενικά στις αίθουσες λόγω έξαρσης των κρουσμάτων, τα εισιτήρια όμως για τις φεστιβαλικές προβολές της Παρασκευής είχαν σχεδόν εξαντληθεί.