Πάολο Βίρτζι (Ταξίδι Αναψυχής/The Leisure Seeker) | Αποκλειστική συνέντευξη στη Χριστίνα Μπίθα

“The Leisure Seeker” είναι το παρατσούκλι ενός παλιού RV με το οποίο οι Έλα και Τζον Σπένσερ πήγαιναν διακοπές με τα παιδιά τους στα μακρινά 70'ς. Ένα καλοκαιρινό πρωί, άρρωστοι και οι δυο σε τελευταίο στάδιο, αποφασίζουν να μπουν ξανά στο RV τους για ένα τελευταίο road trip μέχρι το Κι Γουέστ και το σπίτι όπου κάποτε κατοικούσε ο Χέμινγουεϊ. Οι Έλεν Μίρεν (υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου) και Ντόναλντ Σάδερλαντ σε tour de force ερμηνείες, ενορχηστρωμένες από τον Πάολο Βίρτζι - Το Ανθρώπινο Κεφάλαιο, Η Τρελή Χαρά -, ο οποίος εδώ παραδίδει έναν ακόμα τραγικοκωμικό ύμνο στην ελευθερία της βούλησης, ανεξαρτήτως συνεπειών.

Με αφορμή τη συμμετοχή της ταινίας στο Επίσημο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα στο 74ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας, τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο σκηνοθέτης, στην τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε στη Χριστίνα Μπίθα στο Lido, μίλησε για το γεγονός πως χρησιμοποίησε στις δυο τελευταίες ταινίες του ένα ζευγάρι ηρώων που πάσχουν ψυχολογικά και σωματικά, καθώς και για το πώς ήταν να έχει δυο ιερά τέρατα στο πλατό.

Για τους α-λα Τζακ Κέρουακ ήρωες του: Είναι αλήθεια πως στις δύο τελευταίες ταινίες μου χρησιμοποίησα ήρωες που θέλουν να ξεφύγουν από κάτι – άσυλο, θεραπεία, γηρατειά κλπ – και να πάρουν το δρόμο κι όπου αυτός τους βγάλει. Υπάρχει σίγουρα ένα επαναστατικό πνεύμα και στην Τρελή Χαρά και στο πιο πρόσφατο Ταξίδι Αναψυχής. Και τελικά, νομίζω πως η πιο αποτελεσματική θεραπεία, πιο αποτελεσματική κι από τα χάπια ή τις χημειοθεραπείες, είναι το να φροντίζει και ν' αγαπάει ο ένας τον άλλο...

Για τον Ντόναλντ και την Έλεν: Πραγματικά, είχα εξαιρετική τύχη που δέχτηκαν αυτοί οι δύο ηθοποιοί να παίξουν. Μεγάλωσα με ταινίες όπως το Mash, όλες αυτές τις θρυλικές ταινίες που έκαναν τον Σάδερλαντ τόσο αναγνωρίσιμο σαν το πρόσωπο της νέας “μαχητικής” Αμερικής. Όσο για τη Μίρεν, μπορεί και να είναι η μεγαλύτερη ηθοποιός αυτήν τη στιγμή στον πλανήτη. Κατά τη διαδικασία συγγραφής του σεναρίου, οι χαρακτήρες άρχιζαν να παίρνουν τη μορφή αυτών των δύο, αλλά ομολογώ πως δεν πίστευα ποτέ ότι θα δέχονταν στ' αλήθεια να παίξουν! Να όμως που έγινε. Οπότε μετά, όπως καταλαβαίνετε, ήταν αδύνατον να εγκαταλείψω το project. Το να τους βλέπεις να παίζουν είναι κάτι μαγικό. Στο πλατό ήταν και οι δυο πολύ αστείοι, απρόβλεπτοι, ζεστοί, γενναιόδωροι, και πλήρως αφοσιωμένοι στους ρόλους τους. Ο Ντόναλντ ήταν πια ο Τζορτζ Σπένσερ, κι εκτός πλατό. Η Έλεν, πάλι, στα διαλείμματα ξεχνούσε τον χαρακτήρα της και μιλούσε για το εξοχικό της στην Πούλια της Ιταλίας. Και μετά, όταν ξανάρχιζε το γύρισμα, μάς άφηνε όλους με το στόμα ανοιχτό.