Βενετία '18, Έκτη Μέρα

Loving Vincent
Αν προχθές, μετά την προβολή του Sunset, του Λάζλο Νέμες – ένα κακέκτυπο του ιδιότυπου σκηνοθετικού ύφους που ο Ούγγρος σκηνοθέτης είχε επιδείξει στον Γιο του Σάουλ -, ήταν διάχυτη η απογοήτευση, χθες ευτυχώς δεν συνέβη το ίδιο με το The Eternity's Gate, τον κινηματογραφικό φόρο τιμής του Τζούλιεν Σνάμπελ (Το Σκάφανδρο και η Πεταλούδα) στον Βίνσεντ Βαν Γκογκ, που πέθανε μόλις 37 χρόνων, κι αφού είχε προλάβει να κλειστεί αρκετές φορές σε άσυλο, να κόψει το αυτί του, να συναναστραφεί με άλλους σπουδαίους ομότεχνους του, όπως ο Γκογκέν, και να ολοκληρώσει 72 αριστουργηματικούς πίνακες ενώ βρισκόταν στην Αρλ, στον νότο της Γαλλίας. Χρησιμοποιώντας το φως για να δείξει τις ψυχολογικές μεταπτώσεις του αντί-ήρωα του – ο Βαν Γκογκ δεν μπορούσε να υπάρξει χωρίς το φως του ήλιου γύρω του - ο Σνάμπελ, ζωγράφος κι ο ίδιος, φτιάχνει μια πανέμορφη ταινία, με μεστούς διαλόγους (συν-σεναριογράφος είναι ο Ζαν-Κλοντ Καριέρ), ο δε Νταφόε παραδίδει έναν από τους καλύτερους ρόλους σε ολόκληρη ίσως την καριέρα του.

Ο αγαπημένος σου Βινς
Σ' εντελώς άλλο ύφος, βίαιο κι αρκετά σοκαριστικό, με θέμα τη προσπάθεια δυο έκπτωτων αστυνομικών να διεισδύσουν στον υπόκοσμο, κινείται η ταινία Dragged Across Concrete του Σ. Κρεγκ Ζάλερ - βία στην οποία άλλωστε ο Αμερικανός σκηνοθέτης μάς έχει συνηθίσει, πρώτα με το Bone Tomahawk και μετά με το Brawl in Cell Block 99, που προβλήθηκε εδώ πριν από δύο χρόνια. Ο Βινς Βον πρωταγωνιστεί και πάλι, μαζί με τους Μελ Γκίμπσον και Τζένιφερ Κάρπεντερ.

A la plage
Το ξενοδοχείο Excelsior είναι και φέτος η αφετηρία για το κόκκινο χαλί. Μόλις ανακαινίστηκε και η, ήδη εντυπωσιακή, είσοδος του, και η υπέροχη terrace, ενώ γίνονται πυρετώδεις εργασίες στην παραλία μπροστά, προκειμένου εκείνη να παραδοθεί το 2020 σαν Elimar Beach. Μιλώντας για θάλασσα, σταμάτησε επιτέλους να βρέχει καταρρακτωδώς κάθε μέρα και την ίδια ώρα (στις εννιά το βράδυ), κάνει και πάλι ζέστη και μπορείς να ρίξεις μια γρήγορη βουτιά, ανάμεσα στις ταινίες.

Επίσης: Οι αστυνομικοί είναι πάντα γελαστοί. Ο κόσμος κυκλοφορεί με ποδήλατα. Κάποια μέρα μπορεί να τραφείς αποκλειστικά με παγωτά και spritz. Κάποια άλλη, μπορείς να πάρεις ένα θαλάσσιο ταξί, να πεταχτείς μέχρι τη Βενετία απέναντι, να επισκεφτείς την Biennale και να είσαι πίσω στην ώρα σου για την απογευματινή προβολή στη Sala Darsena. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις λεπτομέρειες που χρίζουν, και φέτος, το φεστιβάλ Βενετίας σαν το πιο σικ και χαλαρό κινηματογραφικό φεστιβάλ του πλανήτη.