Ανταπόκριση 4ης Μέρας

Όπως ήταν αναμενόμενο, το Dune μονοπώλησε το ενδιαφέρον στο Lido - και όχι πάντα για καλό λόγο.

Το epic saga του Ντενίς Βιλνέβ, επιτέλους στη μεγάλη οθόνη μετά από απανωτές καθυστερήσεις, ήταν αυτό που θα περίμενε κανείς από τον Καναδό δημιουργό: τουλάχιστον εντυπωσιακό, και σίγουρα θα βραβευτεί με αρκετά Όσκαρ στις τεχνικές κατηγορίες του χρόνου. Και, σίγουρα, είναι καλύτερο, από όλες τις απόψεις, από την κινηματογραφική μεταφορά του Ντέιβιντ Λιντς το 1984.

Το πρόβλημα με το Dune βρίσκεται στο σενάριο του Έρικ Ροθ και του ίδιου του Βιλνέβ. Ναι, το μυθιστορηματικό έπος του Φρανκ Χέρμπερτ είναι τεράστιο και με τόσους συμβολισμούς που ίσως είναι αδύνατο να το κάνεις τρίωρη ταινία. Όμως, η απόφαση του Βιλνέβ να συνεχίσει τις περιπέτειες του Πολ Ατρίδις (Τιμοτέ Σαλαμέ) σε μια άλλη, δεύτερη ταινία που ίσως και να μην γυριστεί ποτέ ήταν άστοχη, εφόσον ήδη βαριόσουν κατα τη, σχεδόν τρίωρη, διάρκεια αυτής της ταινίας, όπου, ναι μεν τα εφέ είναι εντυπωσιακότατα, αλλά πόσα πια γιγαντιαία σκουλήκια της ερήμου να ξαναδείς, ειδικά μετά τα Star Wars και το Mandalorian; Πάντως, τα ελικόπτερα που μοιάζουν με κολεόπτερα πρωτοτύπησαν. Όσο για τον Τιμοτέ Σαλαμέ, ειναι καταπληκτικός στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ η Ζεντάγια, το voice over και την εικόνα της οποίας, μέσα σε όνειρο, ακούμε και βλέπουμε αρκετές φορές, στο τέλος σαν φυσική παρουσία περιορίζεται σε λίγα λεπτά.

To καστ περιλαμβάνει κι ένα σωρό άλλους σταρ, όπως οι Χαβιέρ Μπαρδέμ, Στέλαν Σκάρσγκαρντ (σχεδόν αγνώριστος), Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Τζέισον Μόμοα, Ντέιβ Μπατίστα, Όσκαρ Άιζακ. Το σίγουρο είναι πως ο Σαλαμέ, από έναν νεαρότατο νεοϋορκέζο που βρέθηκε ξαφνικά με οσκαρική υποψηφιότητα για το Call Me By Your Name του Λούκα Γκουαντανίνο (που επίσης βρίσκεται εδώ) έχει εξελιχθεί σε mega star, κάτι που αποδείκνυε και το παραληρηματικό “Σαλαμέ-Σαλαμέ” στα χείλη των φανς που είχαν πλημμυρίσει τους χώρους γύρω από τη Sala Grande για τη μεγάλη πρεμιέρα.

Κατα τ' άλλα, πάρτυ και gala γίνονται και φέτος στη Βενετία, με όλες βέβαια τις απαραίτητες προφυλάξεις. Όπως εκείνο της Unifrance, του εθνικού οργανισμού προώθησης γαλλικών ταινιών στο εξωτερικό σε συνεργασία με το περιοδικό Variety στο ξενοδοχείο Εξέλσιορ, ενώ η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου γιόρτασε το ανανεωμένο Lux Award δίπλα στο περίφημο ιστιοπλοϊκό όπου διέμενε κάποτε ο Πιερ Πάολο Παζολίνι.